Ekarri bueltan gureak ere

Bi hilabete pasa dira Boko Haram talde islamistak 200 neska bahi zituela Nigeriako eskola batean. Zentzugabekeri bat, beste bat, hau erlijioaren izenean, neskak izateagatik bahituak, gauzak balira bezala hartu eta salerosketarako prest. "Ekarri bueltan gure neskak" lelopean  sare sozialetan ikusi ahal izan dugu familiei adierazitako babesa, kanpaina honetan ezagun ospetsu batzuk  agertu dira.

Ostegunean Israelek 3 gazteren desagerpena salatu zuen baina, kasu honetan, ez dute kanpaina bat martxan jarri mutilak bueltan ekartzeko, ez. Holako ziberaktibismo ez doa beraiekin, beste modu eraginkorragoak nahiago dituzte. 125 palestinar baino gehiago bahitu zituzten atzo, gaur Hebron setiatua dago, etxeratze deipean eta…  ez da deus gertatzen, hemen ez da nazioarteko kanpainarik izanen, haur palestinarrak hil zituztenean bezala. Haur palestinar anitz beldurrez oheratzen dira, ea gau horretan beraien bila joanen diren, atxiloketa sistematikoak ohikoak dira, familia guztietan badira horrelako kasuak.

Non ziren orduan, edozein egunetan, eta non dira orain kartelak gureak bueltan ekartzeko? Ala akaso ume hauek ez dira gureak?

Palestinarrak buruan eta bihotzean ditudalako, beraien egoera latza salatzeko hitza eman nuelako, gaurkoa bukatuko dut erranez:  “EKARRI BUELTAN GUREAK ERE”

Aldaketarako bidean, motxilarik ez?

Nik motxila bat baino gehiago dut, kolore desberdinetakoak, egoera desberdinentzat. Nahiko betea daramat nire eguneroko motxila eta aitortzen dut beti ez dudala indar nahikorik eramateko, hori bai, zorte handiko emakumea naiz eta lagunak ditut -kolore desberdinetakoak ere- hor daudenak beti prest laguntzeko. Egunero zerbait sartu eta zerbait atera egiten dut; anitzetan klaseak  bukatzean, galdetzen nien ikasleei zer eramaten zuten motxilan, eta ez nintzen bokataz ari, ikasitakoaz baizik

Bakoitzak dugu gurea, ez dut uste inor dagoenik motxila gabekorik, haurtzarotik baguzi gauzak hartzen, gure baloreak, gure sinesmenak, gure beldurrak ere. Hor daude, eta ez ditugu desagerrarazi behar, kudeatu baizik, jakin behar dugu nora goazen eta norekin, zer behar dugun bidai horretako, zer sartu eta zertarako.

Lidergoan sinesten dut, bai, eta liderrak jakin behar du nondik norakoak, ez du bidea bakarrik egin behar, besteokin batera baizik, besteok laguntzeko prest, laguntza eta aholkuak jasotzeko prest.

 Ni ez nator Roberto Jimenezekin bat, liderrak motxila behar du, ez edozein modukoa: garbia behar du izan! eta handia gainera, esperientziez eta baloreez ongi betea. Aldaketarako bidea ez da motza izanen eta horrelakoetan ezin da motxilarik gabe ibili.