Aldaketarako bidean, motxilarik ez?

Nik motxila bat baino gehiago dut, kolore desberdinetakoak, egoera desberdinentzat. Nahiko betea daramat nire eguneroko motxila eta aitortzen dut beti ez dudala indar nahikorik eramateko, hori bai, zorte handiko emakumea naiz eta lagunak ditut -kolore desberdinetakoak ere- hor daudenak beti prest laguntzeko. Egunero zerbait sartu eta zerbait atera egiten dut; anitzetan klaseak  bukatzean, galdetzen nien ikasleei zer eramaten zuten motxilan, eta ez nintzen bokataz ari, ikasitakoaz baizik

Bakoitzak dugu gurea, ez dut uste inor dagoenik motxila gabekorik, haurtzarotik baguzi gauzak hartzen, gure baloreak, gure sinesmenak, gure beldurrak ere. Hor daude, eta ez ditugu desagerrarazi behar, kudeatu baizik, jakin behar dugu nora goazen eta norekin, zer behar dugun bidai horretako, zer sartu eta zertarako.

Lidergoan sinesten dut, bai, eta liderrak jakin behar du nondik norakoak, ez du bidea bakarrik egin behar, besteokin batera baizik, besteok laguntzeko prest, laguntza eta aholkuak jasotzeko prest.

 Ni ez nator Roberto Jimenezekin bat, liderrak motxila behar du, ez edozein modukoa: garbia behar du izan! eta handia gainera, esperientziez eta baloreez ongi betea. Aldaketarako bidea ez da motza izanen eta horrelakoetan ezin da motxilarik gabe ibili.