Syriza haizeak Esparza jo du

Atzo denok Greziara begira ginen, Syrizaren garaipena pozgarria izan da, oso, austeritatearen kontrako politikak irabazi du, duintasunak irabazi du. Lasai izan, ez naiz ni hasiko nor dagoen hemen Syrizatik gertuago, nor lehenagotik, eta bai, badakit hau ez dela Grezia, Nafarroa bazik. Hala ere ukaezina da gertatutakoak itxaropena piztu duela, aldaketa haizea nabaritu dugula gure aurpegian, Europan hasi den aldaketa  gertu dugula guk ere.

Hauteskundeak hortxe ditugu, eta hasiak gara denok aurre-kanpainaren aurre-kanpainarekin. Esparzak, akaso Syrizak mugitutako haizearen eraginez, auto-aldaketa dakarrela saldu nahian iragarri digu, lotsarik gabe 900 plaza aterako dituela Hezkuntzan hurrengo urtean, azkeneko lau urtetan baino gehiago. Orain arte erran digute ezinezkoa zela, Madrilgo austeritateari jarraituz hemen ezta plaza bat ere ez da atera, hobe zela metatzea; oso garestia dela prozesua eta  gainera dei efektuarengatik lan eskaintzak ekarriko luke kanpoko jende anitz, nahiago izanen dute gureak joan behar izatea.  Ez dute astirik izan, ez dute horretarako dirurik izan, ez dute ikusi  benetako beharra zegoenik ere.

Esparzak bere gozokiaren zergatiak azaldu ditu, plantila egonkortzeko omen da, irakasle izanik apustu handia egin nahi omen du Hezkuntzaren alde, ikastetxe aukeratzeko askatasuna bermatuko duela. Sasi askatasuna izanen da, denok dakigun bezala hemen zenbait diskriminazio eremutan euskaraz ikastea zigortuta dago, sare publikoan irakasleak ito dituztela eta ikasleak metatu Lomceren ezarpenaren zain. Nahita ala nahi gabe, ez dakit; oinak ez dituzte gelatan, beraien gezurrezko Yupiren munduan baizik, ez da Grezia ez, baina hor zein hemen kalitatea bermatzeko karitaterik ez dugu nahi, duintasuna baizik.

Bizitzaren kapitulu gogorrak

Hilabete eskas bat pasa da gaitzak eraman zintuenetik, eta gaur goizean zutaz, zure goxotasunaz,  oroitu naiz berriro ere. Ez dakit erraten zergatik etorri zaidan zure irribarrea burura eta, hor igerilekuko burbuilen artean nengoela, nik ere irribarre egin dut; une horretan erabaki dut gaurko lerro hauek zuri idatziko nizkizula.

Minbiziak eraman zaitu, Aitziber, minbizi madarikatu horrek; sobera goiz eraman zaitu eta ez digu aukerarik eman elkarrekin galdutako apustua ordaintzeko, ezta beste batzuk irabazteko ere.

Bizitzak horrelako kapritxo ulertezinak ditu, zuk erraten zenuen bezala horrelako kapitulu gogorrak ditu liburu honek, baina beste kapitulu batzuk ere baditu, zu ezagutzea adibidez, kapitulu ederra. Ezagutu zintuztenok zure lana goraipatu dute, zure indarra, zure kemena, zure laguntasuna, anitz erran izan da eta hala ere hain gutxi. Ez da hitzik, nik bederen ez ditut, deskribatzeko zuk emandakoa. Tristura handia sortzen du utzitako hutsuneak baina zurekin ikasitakoa, zure ondoan borroka egin izana itzela izan da eta barruko poztasun horrekin gelditzen naiz.

Aspaldian oparitutako gaztainari begira nago, zure hitz batzuk buruan: Iluntasun handi honek argitasun handiagoa du atzetik. Argitasuna etorriko da, dudarik ez dut, etortzen denean bihotzean izanen zaitugu.

Adiorik ez, Aitziber, gero arte baizik!

Apartheid politikaren aurrean:BDZ

Nire aurpegian segituan nabaritzen da sentitzen dudana, harridura, haserrea, tristura, berdin da zer,  ez omen naiz antzezle ona;  Anat Ben Sun eta Shalma Khoury gurekin egon zirenean ere horrela izan zen. Baloratzen dut, jakina, beraien bakearen aldeko apustua baina ez dut bidea konpartitzen. Bakeak oinarri justua eta sendoa behar du eta horretarako uste dut ahaztezina dela gaurko abiapuntua, orain dela 66 urte hasitako garbiketa etnikoa. Abiapuntua ez da antzekoak diren bi indarren arteko gatazka, ez da orekarik, indar handiagotu batek, Israelgo Estatuak, zapaltzen du txikiagotzen saiatu diren beste herri bat. Horrelako egoera baten aurrean neutraltasuna bidegabekeriatzat jotzen dut, pertsonalki eta politikoki nire apustua oso desberdina da: BDZ. 

BDZ Kanpaina biolentziarik gabeko erresistentzia zibileko tresna dela azpimarratu nahi dut, 2005ean hasia, 194 erakunde palestinar baino gehiagok abiatuta eta Hegoafrikak apartheid-i boikot nazioarteko kanpainan oinarrituta, ondorengo helburuekin: Palestinaren okupazioa bukatzea eta Harresia desegitea; errefuxiatu palestinarren itzultzeko eskubidea onartzea; eta Israelen bizi diren israeldar-palestinarrei eskubideen berdintasuna bermatzea. Israelek Nazioarteko Zuzenbidea bete dezan eta entitate sionistak inposatutako Apartheid sistema salatzeko asmoz egina ez da kanpaina arrazista; kolonizazio eta garbiketa etnikoaren kontra zuzendutako kanpaina da. BDZ  antisemitatzat jotzea ez du zentzurik: propaganda sionista beti saiatu da antisemitismoa eta antisionismoa nahasten, kontzeptu biak guztiz aurkakoak izanik. Antisemitismoa arrazismo forma bat da eta jazarria eta zigortua izan behar da, baina antisionismoak estatu Israeldarraren definizio etniko-konfesionala zalantzan ipintzen du eta Israeleko hiritar arabiarrek pairatzen duten arrazako eta erlijioko irizpideetan oinarritutako bereizkeria instituzionala eta legalari aurre egiten dio.

Nazioarteko komunitateak lana handia du Israelen krimenak geldiarazteko, momentuz inpunitatea da nagusiki ikusi dudan erantzuna, horregatik, beste alde batera ez begiratzeko tresnarik eraginkorrena iruditzen zaidalako, nire erantzun pertsonala eta politikoa BDZ babestea da.