Udaberria heldu da eta berekin
espero genezakeen eguraldi onak eskapo egin du, bere ordez elurra etorri da. Elur
malutekin udaberriari ongi etorria emateak bere xarma du, Nafarroan horrek ez
gaitu harritu, azkeneko boladan ezohikoa dena arrunta bihurtu da. Hala ere,
berdin da nola, udaberria jadanik hemen dugu; euskarak ere bere udaberria behar
du, berdin da udaberri hori nola hasten den, kontua da bukaera gabeko negua ez
onartzea batzuek nahi duten bezala.
Inoiz ez dut ulertu gurasoek mina
ematea bere txikiei, gurasoak seme alabei zaintzeko, babesteko, maitatzeko, hezteko,
laguntzeko daude. Inoiz ez mina emateko. Euskara ez da haur bat, gurasorik ez
ditu, baina izan beharko luke lege bat, hizkuntza politika bat babesteko,
sustatzeko, zabaltzeko, sendotzeko. Ez du, ordea, mingarria bada ere sendotu
beharko lukeena itotzen saiatzen da behin eta berriro. 
Aldaketa garaia dela aditzen dugu
nonahi eta egia da eraldaketa behar dugula, ez gezurrezkoa, ez sasi aldaketa.
Nik ere uste dut etortzear dagoela, baina ezin gara gelditu nork ekarriko duen
zain, aldaketa - euskaraz biziz - gutako bakoitzak ekarriko du elur malutek
udaberri ekarri duten bezala.
No hay comentarios:
Publicar un comentario